Marianne schrijft over Haarlem
Ik ben dol op Haarlem en wil er voor altijd blijven wonen. Oké, klein minpuntje: elke woning die nieuw op de huizenmarkt komt wordt verkocht aan Amsterdammers die het vervolgens van boven tot onder strippen en er visgraatparket en zwarte stalen kozijnen in plaatsen. Maar ik snap die Amsterdammers wel. …
Loom strekt ze zich uit over de Garenkokersvaart, verscholen in het groen en aan de rand van het centrum: de voormalige rooms-katholieke huishoud- en industrieschool Mons Aurea. Een monumentaal schoolgebouw met een parmantig torentje en een luchtbrug over het water. Van binnen en buiten een parel uit de wederopbouwperiode. Duizenden …
‘Boomstronkjes ontsieren Kelderwindkade’ stond er een tijdje terug in het Haarlems Dagblad. Drie pas aangeplante bomen waren geknakt waarop de gemeente besloot de negen resterende boompjes ook om te hakken zodat een rijtje kniehoge stompjes resteerde. Ik werd vooral getroffen door de naam Kelderwindkade, een woord dat associaties oproept met …
‘Ik veegde ontroerd het stof van mijn vingers’. Hier ben ik niet aan het woord, maar Godfried Bomans, een schrijver die 50 jaar geleden overleed en ons achterliet met een rijk oeuvre aan boeken, columns en personages als Pa Pinkelman en tante Pollewop. Het immer actieve en aimabele genootschap van …
Tientallen, zo niet honderden boeken zijn er door mijn handen gegaan de afgelopen twee jaar, zeker tijdens de eerste fase van de coronapandemie. Mijn liefde voor de straatbiebjes, de verzamelplek van boeken die een tweede leven verdienen, was bijkans onbegrensd. Ik herlas oude liefdes, hoi Elsschot, zag dat reisgidsen een …